akşam kahvaltısı

sabah erkenden yapmamız gereken bir aktiviteyi geç de olsa yapmanın verdiği sevinçle sofraya oturduk.

bim'den aldığımız yeni ve ucuz kahvaltılıkları kaçak çay eşliğinde, yaradan allahın adıyla bir güzel götürdük.
her güzel şey gibi domates, ekmek, peynir ve yumurta alışkan olduğumuz bir çabuklukla tükaenince,
herkes sağa sola yuvarlanıp sofranın etrafından yavaş yavaş uzaklaştı.
[sofra dediğimiz: zaman gazetesi, su geçirmez]
yaklaşık iki saat olduğu yerde bekleyen sofradan şu dersi çıkardık:
"ne kadar beklersen bekle tabak, çatal, kaşık, bıçak, bardak kendi iradesiyle mutfağa gidemez."