tedaviyi redettim

                  
                                                         lake towada - kawase hasui, 1927                                                                                             



geçen dün doktora gittim. 

anlat dedi doktor. ondan alacağım varmış gibi karşısında dikildiğimi görünce, sanki vereceği varmış gibi.

hemen döküldüm niagara şelalesi gibi.

eski bir ev gördüğüm zaman istemsizce durup seyrettiğimi, ekseriyetle fotoğraflarını çektiğimi hatta fotoğraflarını çektiğim yetmezmiş gibi fotoğraflara hazırından efektler giydirip siber alemlerde altına #home #architecture #oldhouse #historicalbuilding gibi heştekler yazdığımı, bunları sanal sosyal meydanlarda paylaşımladığımı söyledim.

doktor şöyle bir baktı.. sonra böyle bir baktı, verecekli birinden beklenmeyecek eminlikte bir ses tonu ile;

sizde eskiye ve eski evlere karşı bir zaaf ve saplantı
geçmişe övgü
eski yapılara sevgi
toplu konutlara sövgü
gökdelenlere yergi
çarpık kentleşmeye alerji
ve
göçebeliğe muhabbet sendromu var
dedi.

bu ne kadar uzun bir sendrom ve neçe bir marazdır ayrıca bütün bunların ev fotoğrafı çekmekle ne alakası var doktor dedim. teşhisi beğenmeyen bir hasta olarak biraz asabi bir ses tonuyla.
bütün bunların sadece ev fotoğrafı çekmekle ilgisi var dedi.
peki bunun tedavisi var mı varsa nedir dedim
doktor ayağa kalktı yanıma yaklaştı elini omzuma koyup gözlerini gözlerimin hizasına getirmek için dizlerini büktü ve
gözlüklerinin üzerinden bakarak şöyle dedi,
en büyük tedavi iyileşmemektir.