ben bi ara şiiryazardım.
bir gün, yazdıklarımla yazılanların üstüne bir şeyler ekleyemediğim gibi yazılan şeylerin de bir kopyasını çekiyormuş hissine kapıldım. bu hissiyat beni bir süre sonra ikna etti. bir türlü kelimelerle aramı yapamadım.
baktım ki olmuyor, olacağı yok. bir daha baktım belki fikri değişir diye: yok. olmayacak dedim bu iş efendi gibi gibi olay yerinden uzaklaştım.
bi süre yaşlılara tütün sarma işine girdim. -epey de dua aldım- babamın yanında ocakçılık, antep yöresinde aylaklık yaptım. geceleri eve dönerken kendime ayırdığım kaçak tütünden de bi güzel yaktım -lakin, ona da başlayamadım.- hazırlanmak istemediğm bir sınava hazırlanıp umduğumu yine bulamadım.
maşallah dediğim üç gün yaşamadı.
çok gemi batırdım ve üstelik karadaydım
bildiğim yanıldığıma yetmiyor. sanırım
büyük bir ah aldım
şimdi, word belgeleri arasında kaderine terk edilmiş birkaç yarım yamalak öykü, üç beş tane de bitmeyen şiir sahibiyim. hala istanbul'da aşıklık yapıyorum. yaşlandığıma inanmayarak yaşlanıyorum. uykum gelince değil de gelsin diye yatağa girip iki saat yuvarlanırım.
arada aklıma küçükken nenemin -rahmetli- söğüt dalını kesip bize düdük yaptığı zamandan kalma on saniyelik bir video. -düşük kalite-
ibrikten avucuna döktüğü suyu elini yukarı kaldırarak dirseğine kadar dökerek aldığı abdest. -720p- ve cenazesinin arkasından mezarlığa koşarken beni tutup mezarlığa yollamayan hiç tanımadığım teyze gelir.
hep altı
yedi yaşındayım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder