Kırık Kanatlar

Yirmi yaşımdayken annem bana şöyle söylemişti:
-Eğer manastıra girmiş olsaydım, kendim için de başkaları için de en iyisini yapmış olacaktım.
Cevap verdim;
-Eğer manastıra girseydin ben dünyaya gelmezdim.
-Senin dünyaya gelmene daha önce karar verilmişti evladım, dedi.
-Evet ancak, dünyaya gelmeden çok önce annem olarak seçmiştim seni, diye karşılık verdim.
Annem;
-Eğer dünyaya gelmeseydin bir melek olarak kalacaktın cennette, dedi.
Cevapladım;
-Ben zaten bir meleğim.
Tebessüm etti, "O zaman kanatların nerede?" diye sordu. Elini tuttum ve omzuma koydum. "Burada" dedim. "Kırılmışlar."
Bu konuşmamızdan dokuz ay sonra annem sonsuz ufuklarda kayboldu. Ama "Kırılmışlar" sözü içimde yankılandı durdu.

[halil cibran, deli]